fbpx

Магданосот содржи АПИГЕНИН – моќна антиканцерогена супстанција!

Магдaносот е билка која традиционално се одгледува во јужна Европа, односно медитеранските земји, но и кај нас.

Тој е редовно пристуен на македонската трпеза, а има има и одлични својства во однос на нашето здравје. Се користи или како свежа билка или како зачин, односно во сушена верзија.

Постојат неколку видови на магданос кои се одгледуваат во Европа, а италијанскиот е најпознат и со најинтензивен вкус. Вкусот на типичниот магдaнос е особено богат и е некаква комбинација од пикантен и сладок вкус.

Магдaносот е неизбежен во најразличните рецепти на медитеранската кујна (салати, чорби, чаеви итн), но истото може да се каже и за македонската. Сепак овие две кујни и не се така далечни, напротив.

Во продолжение, зошто навиката на готвење со магданос треба да ја задржиме и кои се научно потврдените корисни дејства на ова растение.

Богат нутритивен извор

Магданосот може да ви понуди многу повеќе хранливи материи од што очекувате. Во само 30g свежо исечкан магданос се содржат:

• само 11kcal
• 2g јаглехидрати
• 1g протеини
• под 1g масти
• 1g растителни влакна
• 108% од дневните потреби за витамин А
• 53% од ДП за витамин Ц

• 547% од ДП за витамин К
• 11% од ДП за витамин Б9
• 4% од ДП за калиум

Богат извор на антиоксиданти

Магданосот е богат со повеќе моќни антиоксидативни компоненти кои можат да бидат од голема корист за организмот.

Антиоксидантите се компоненти кои превенираат оштетувања на клетките од молекулите наречени слободни радикали. Според студиите, за одржување на здравјето, телото има потреба од баланс помеѓу количините на слободните радикали и внесените антиоксиданти.

Главните видови на антиоксидативни соединенција кај магодносот се:

◦ флавоноиди (мирицетин и апигенин)
◦ каротеноиди
◦ витамин Ц

Студиите покажуваат дека флавоноидните соединенија можат да го намалат ризикот од тешки заболувања, вклучително канцер на дебело црево, дијабет тип 2 и низа на кардиоваскуларни заболувања.

Понатаму, каротеноидите, односно поконкретно, присутните бета каротен и лутеин во магданосот, се поврзуваат со намален ризик од рак на белите дробови.

Витаминот Ц, освен силната антиоксидантивна улога има и значајна имуностимулирачка и улога во метаболизмот на колагенот. Колагенот е најраспространетиот протеин во организмот, со многу функции, а помеѓу најзначајните: здравјето на коските, мускулите и кожата.

Интересно, но сувиот магданос најчесто е побогат со антиоксиданти отколку свежиот и тоа повеќе од 15 пати!

Магданосот е одличен за коските!

Покрај тоа она што претходно го споменавме за витаминот Ц и метаболизмот на колагенот, постојат и други механизми според кои магданосот допринесува за здравјето на коските.

Ова својство главно се должи на навистина високиот процент на витамин К кој се наоѓа во магданосот. Имено, само неколку грами магданос ни ги обезбедуваат дневните потреби од овој многу важен витамин за коските.

Витаминот К, заедно со калциумот и витаминот Д, имаат најзначајна улога во метаболизмот на коските. Овој витамин според истражувањата активира одредени протеини кои влијаат на зголемување на густината на коските – мерка за количината на минерали кои се присутни во коските. Дополнително, тој е значаен и за правилното згрутчување на крвта.

Густината на коските е доста значајна заради тоа што значително го намалува ризикот од фрактури/скршеници (според некои истражувања и до 25%) што е особено битно за поворзасните помеѓу нас.

Магданосот е богат извор на компоненти кои ги заштитуваат очите!

Лутеинот, бета каротенот и зеаксантинот се трите каротеноиди на магдоносот кои делуваат заштитувачки и го одржуваат здравјето на очите.

Студиите докажуваат дека лутеинот и зеаксантинот можат да превенираат од макуларна деградација, неизлечива очна болест која е водечката причина за губење на видот во светски рамки, а е типична за повозрасните луѓе.

Бета каротенот може да се конвертира во витамин А во организмот на човекот. Токму високата содржина на бета каротен ги објаснува оние 108% во однос на дневните потреби од витамин А. Значи, со само неколку грама магдонос, задоволуваме значителен процент од потребите за витамин А, кој е клучен за здравјето на очите.

Магданосот и кардиоваскуларното здравје

Редовното консумирање на оваа билка може да биде од корист и за здравјето на срцето. Ваквото својство се должи пред сé на антиоксидативниот состав на магданосот, но и на неговата содржина на витамин Б9.

Според некои истражувања на голем број испитаници, најдена е релација помеѓу зголемениот внес на овој витамин од храната и намалениот ризик од кардиоваскуларни заболувања, за дури 40%. Дополнително, други студии велат дека недостатокот од витамин Б9 може да води кон зголемен ризик од срцеви заболувања и до над 50%.

Се смета дека механизмот според кој витаминот Б9 делува заштитувачки на срцето е тоа што го намалува нивото на амино киселината хомоцистеин, чие зголемено ниво се поврзува со оштетување на структурата на крвните садови и следствено, зголемен ризик од кардиоваскуларни заболувања.

Сепак, на оваа тема се потребни уште доста истражувања.


Магданосот содржи компоненти со антиканцерогено дејство

Богатиот антиоксидативен состав го прави магдоносот добар во борбата со хроничната инфламација. Хроничните воспалителни процеси кои се развиваат како резултат на оксидативниот стрес предизвикан од слободните радикали се еден главните ризик фактори за развој на хроничните заболувања, вклучително и канцерот.

Познато е дека антиоксидантите се главните ,,борци” против оксидативниот стрес предизвикан од слободните радикали.

Една студија вели дека храната богата со витамин Ц може да го намали ризикот од развивање на канцер и до 20%

Дополнително, магдоносот содржи и флавоноиди – мирицетин и апигенин, кои според анималните истражувања покажале одредено антиканцерогено дејство.

ДОМАТИ – добро е што ги има толку често на нашата трпеза!

Доматите традиционално многу често се присутни на нашите трпези. Тие се идеална храна, особено за топлите периоди кои се пред нас. Богати се со вода, малку калории, а од друга страна имаат многу хранливи, па дури и лековити материи.

Доматот е едногодишно растение од семејството Solanaceae. По потекло е од Средна и Јужна Америка, а во Европа е донесен по колонизацијата.

Нашата земја е позната по одгледување на многу вкусен домат, најчесто во струмичкиот и скопскиот регион. Најпознат е вкусниот јабучар, со розеникава боја и специфични вкусови карактеристики.

Доматите најчесто се јадат во најразлични салати, но и други рецепти кои вклучуваат готвење. Во продолжение ќе наведеме неколку најважни нутритивни факти за нив и научно потврдени корисни дејства за нашето здравје.


Нутритивна вредност

Доматите содржат огромна количина на вода, околу 95%. Останатите 5% главно отпаѓаат на јаглехидрати и растителни влакна.

Во помал домат од 100g се содржат:

• само 18kcal
• 0,9g протеини
• 3,9g јаглехидрати (2,6g шеќери)
• 0,2g масти


Растителни влакна и микронутриенти


Свежите домати се богати со нерастворливи растителни (87% од вкупниот фибер), односно содржат околу 1,5g растителни влакна на 100g домати.

Доматите се исто така богат извор на следните витамини и минерали:

Витамин Ц – есенцијален нутриент и антиоксидант. Еден домат со просечна големина ни обезбедува дури до 30% од дневните потреби. Освен како антиоксидант, телото го користи витаминот Ц за добар имунитет, производство на колаген итн.

Калиум – есенцијален минерал, многу значаен за контрола на крвниот притисок и превенција од срцеви заболувања.

Витамин К1 – познат и како филокинон, важен за правилното згрутчување на крвта и здравјето на коските.

Витамин Б9 – витамин од Б групата, особено важен при бременост. Има значајна функција за правилниот раст на ткивата и делењето на клетките.

Доматите се богат извор и на други значајни компоненти за здравјето – фитохемикалиите!

Содржината на фитохемикалиите, но и другите нутритивни компоненти на доматот, главно зависи од видот и бербата, но генерално тие се богати и со:

Ликопен – црвен антиоксидативен пигмент кој екстензивно се истражува, понатаму ќе зборуваме одделно за него и неговите корисни дејства.

Бета каротен – исто така антиоксидативна компонента, жолт пигмент кој во организмот се преобразува во витамин А.

Нарингенин – пронајден во кожичката на доматите, флавоноид кој докажано влијае на намалување на хроничното воспаление и потенцијално штити од различни заболувања.

Хлорогенична киселина – моќен антиоксидант, може да помогне во снижување на високиот крвен притисок кај луѓето кои се борат со хипертензијата.

Овие пигменти се одговорни за богатиот колорит на доматот. Кога почнува процесот на зреење, хлорофилот се разградува, а почнуваат да се синтетизираат каротеноидите (црвено обојување).


Ликопен

Овој пигмент е најзастапениот во зрелите домати (генерално, што поцрвен домат, тоа повеќе ликопен). Најголемите негови концентрации се утврдени во тенката доматна лушпа.

Важно е да се напомене дека овој пигмент е термостабилен, па исто така е застапен и во процесираната доматна храна (дури некогаш и во поголеми концентрации, отколку во свежиот домат) – кечап, доматна паста итн. Според истражувањата, процесираната доматна храна е извор на дури 80% од ликопенот кој се конзумира од населението во САД.

Сепак, кечапите и останатата процесирана доматна храна се богати со додадени шеќери и други штетни компоненти, па свежиот или доматот зготвен во домашни услови треба да ни е приоритет. Свежиот домат содржи и дополнително други значајни компоненти кои ги наведовме претходно.

Апсорпцијата на ликопенот е значително зголемена кога се јаде во комбинација со некаква маснотија.

Доматите се корисни за дигестивно здравје, за помош при слабеење, но се и погодни за дијабетичарите

Имајќи предвид дека доматите се густо-нутритивна храна, односно храна која е сиромашна со калории, но особено богата со хранливи материи, очекувано е да допринесе во процесот на слабеење. Секако, имаат и низок гликемиски индекс.

Дополнително, сé повеќе студии укажуваат на значајноста на растителни влакна за слабеењето, намалувањето на шеќерот во крвта, но и за добрата дигестија. Тие допринесуваат за слабеењето и контролата на шеќерот преку попречувањето на работата на дигестивните ензими и врзувањето на водата, што може да промовира чувство на ситост. На тој начин и апсорпцијата на глукозата во крвотокот е намалена.

Фиберот исто така представува храна за присутната природна, корисна микрофлора. Во последно време, балансот или здравјето на цревната микрофлора сé повеќе студии го поврзуваат со општото здравје.

Кардиоваскуларно здравје

Срцевите и мозочните удари се најчестата причина за предвремената смртност, на светско ниво.

Неколку студии на мажи од 40 – 50 години, даваат усогласени податоци кои велат дека оние испитанци со ниски нивоа на ликопен и бета каротен во крвта, имале поголем ризик од срцев и мозочен удар.

Исто така, според достапните клинички истражувања, ликопенот може значително да влијае на намалувањето на ,,лошиот” LDL холестеролот во крвта.

Постојат и повеќе студии според кои доматите можат силно да придонесат во намалувањето на воспалителните маркери во организмот, односно да го намалат оксидативен стрес во телото.

Доматите се добри и за здравјето на очите

Бета каротенот или витаминот А е клучниот витамин за одржување на здравјето на очите, но и ликопенот се покажал како значаен.

Повеќе научни студии укажуваат дека овие нутриенти нé заштитуваат од најчестите очни заболувања, вклучително катаракта и макуларна дегенерација (очни болести кои се поврзуваат со возраста).

Добри се и за кожата

Истражувањата велат дека храната богата со ликопен и останатите фитохемикалии кои се наоѓаат во доматите, може да не заштити од сончаница.

Витаминот Ц со кој е богат доматот, учествува во метаболизмот, односно продукцијата на колагенот, најчестиот протеин во телото кој е многу значаен за здравјето на кожата, но и коските.

Според една студија, луѓето кои јаделе секојдневно во период од 10 недели, околу 50g доматна паста дневно, во комбинација со малку маслиново масло, обезбедувајќи добра апсорпција на 20mg ликопен, имале 40% помалку сончаници.

Ликопенот и каротеноидите од доматите, според повеќе научни студии можат да делуваат на намалување на ризикот и од некои типови на малигни заболувања.


Зошто често комерцијалните домати се без вкус?

Многу често, особено во периодите кои не се типични за доматот, јадеме домати кои немаат вкус. Зошто е тоа случај?

Природниот процес на зреење на доматите се одвива со помош на растителниот хормон етилен. Често, производителите за зреење на доматот употребуаат вештачки етилен (гас), притоа не дозволувајќи доматот природно да узрее.

Ваквото нарушување на природниот метаболизам на доматот не само што води кон производ без вкус, туку и кон производ со намалена нутритивна вредност.

Ризик фактори за развој на рак кои ќе ве изненадат!

Иако огромен број на луѓе се соочуваат со канцерот и постојат огромен број истражувања на оваа тема, сепак сè уште немаме информации околу тоа што сè може да нѝ го зголеми ризикот од малигни заболувања.

Истражувањата покажуваат дека дури 40% од луѓето во одреден период од животот ќе развијат некакво малигно заболувања, а според досегашните податоци, се смета дека половината од случаите на канцер се причинети од генетскиот фактор. Други добро познати ризик фактори за канцер се и:

обезноста
лошата исхрана
хормонскиот дисбаланс
процесите на хронична инфламација (воспаление)

[Поврзано: 5 едноставни промени за намален ризик од канцер]

Доброто познавање на ризик-факторите кои водат кон малигни заболувања е клучен фактор во проценувањето на сопствениот ризик и избегнувањето на оваа навистина девастирачка болест која во последно време се пробива на врвотот од листата на причинители за смртност. Но, одредени утврдени ризици од канцер не се толку познати и ,,очигледни”. Денес, нешто повеќе околу нив.

Неколку можеби изненадувачки фактори кои ви го зголемуваат ризикот од развивање малигни заболувања:

1. Животна средина

Една студија од 2017 година, објавена во списанието Cancer, дава податоци според кои можеме да заклучиме дека државите од САД кои имаат најлош квалитет на воздух, вода, почва и отсуство на урбано зеленило, имаат и поголема инциденца (зачестеност) на канцер.

Како најсилен фактор од споменатите се смета загадениот воздух. Овие податоци се особено важни и за нашата средина, имајќи предвид дека долг период се соочуваме со загадениот воздух.

Додека системот не го реши проблемот со загадувањето, потребно е да избегнуваме престој на отворено во најзагадените периоди и секогаш да носиме маска со соодветна заштита од ppm честичките.

[Поврзано: Коронавирусот и загадениот воздух]

2. Различни миризливи свеќи и освежувачи на возухот

Иако се потребни повеќе истражувања на темата, во составот на различните миризиливи свеќи и освежувачите на воздухот веќе се пронајдени одредени потенцијално канцерогени синтетски компоненти, како лимоненот на пример, кој може да реагира со озонот од воздухот и да создаде канцергени елементи, наречени формалдехиди. Дополнително, утврдени се и повеќе негативни ефекти на ароматизерите за воздух, како хормонски дисбаланс, астма и други сериозни состојби.

Затоа, избегнувајте користење ароматизери за затворени простории, особено оние кои во својот состав содржат компоненти, како лимонен, фталати итн.

3. Пилевина

Најверојатно ова ќе ве изненади најмногу, но Интернационалната агенција за истражувања поврзани со канцерот ја класифицира дрвената прашина како канцерогена за луѓето.

Една студија што ги следела работниците кои често биле изложени на пилевина, кај нив утврдува значително зголемен ризик од тип на рак, познат како аденокарционом (во пределот на дишните патишта). Советот за фирмите од дрвената индустрија е секогаш да имаат добра вентилација во просториите за работа, за работниците да носат маски, додека за обичните луѓе се советува носење маска при изложеност на прашина од дрва.

4. Некои пакувања за храна

Најчесто се зборува околу влијанието на храната во развојот на малигни заболувања и тоа е навистина значајно, но ретко се зборува за самите пакувања во кои се наоѓа таа храна и за нивниот квалитет.

Одредени пакувања и садови за еднократка употреба (најчесто користени во служењето брза храна или пак на некакви семејни настани), најчесто се со подлоги со пластифицирана основа. Ваквите пакувања (различни пластични лажички, вилушки, ножеви, чаши и чинии) треба целосно да се избегнуваат, не само поради овие причини, туку и поради заштувањето на ,,здравјето” на нашата планета.

Кај дел од нивните составни компоненти (означени како DEHP, DEHA) утврдени се канцерогени дејства и при одредени услови, ваквите компоненти можат да преминат од пакувањето во храната (при зголемена температура или долго стоење на храната во нив, на пример). Покрај канцерогениот ефект, одредени штетни хемикалии имаат потенцијал негативно да делуваат и врз хормоните, имунитетот и низа други здравствени аспекти.

[Поврзано: Кои МАТЕРИЈАЛИ за готвење се најдобри?]

5. Одредени креми за сончање


Сите сме свесни дека претераната изложеност на силните сончеви зраци може да го зголеми ризикот од малигни заболувања на кожата, но и она што треба да нè заштити од сончевите UV зраци, за жал некогаш може да има целосно спротивен ефект.

Претераната употреба на одредени креми за сончање, може да има силен негативен ефект.

Честата компонента во кремите за сончање, наречена оксибензон или бензофенон 3, продуцира слободни радикали во кожата кои можат да поттикнат ДНК оштетувања и развој на малигни клетки.

Затоа, избегнувајте ги кремите со овие компоненти, особено ако се над 6%.

6. Недостаток од сончева светлина

Иако нашата земја има огромен број сончеви денови, тоа не е соодветно искористено од огромниот процент од наслението. Главните причини лежат во модерниот начин на живот кој подразбира канцелариско работење и останување предолго пред електронските уреди, што особено важи за децата и младите.

Едно истражување од центарот за канцер при Универзитетот Калифорнија, САД, вели дека огромниот дел од случаите на рак на дебело црево би можеле да бидат спречени доколку
нивоата на витамин Д се оптимални. Затоа, доста е значајно, особено ако сме во некаква ризична група за малигни или заболувања на коските, почесто да ги тестираме нашите крвни нивоа на витминот Д и почесто да се изложуваме на сончевите зраци. Досега е утвредно дека витаминот  Д е одговорен за над 4000 клеточни функции во нашиот организам! Многу повеќе за значењето на овој витмамин, прочитајте тука.

Поминувајте околу 10-15 минути во денот на сонце, кога тоа е најсилно и почесто правете активности на отворено.

Дополнителни ризик-фактори за развој на малигни заболувања кои исто така не се така познати:

Седечки начин на живот
• Изложеност на пестициди
• Честа изложеност на препроцесирана храна, пржена храна и храна подготвувана на скара
• Изгорена храна
• Одредени вирусни и бактериски инфекции
Прекумерна употреба на алкохол

Поврзано:

Која храна има најмногу ПЕСТИЦИДИ и како да ги намалите?
Како да се измијат пестицидите?
Физичка активност и превенција од малигни болести

Како ИМУНИТЕТОТ е поврзан со животниот стил?

Периодов акутелно е заболувањето предизвикано од корона вирусот. Имајќи во предвид дека здравствените системи ширум светот сè уште немаат најдено ефективна вакцина или пак третман за ова заболување, единствено што ни преостанува е да се потпреме на сопствениот имунитет.

Имуниот систем всушност претставува нашиот одбранбен механизам против сите несакани инфективни заболувања (предизвикани од различните микроорганизми), но и малку поопшто. Тоа е нашиот одбранбен систем кој треба да го одржи организмот во една т.н. состојба на баланс.

Имунитетот не е важен само за борбата со вирусните инфекции и другите заболувања за кои сè уште немаме пронајдено соодветен начин на лекување. Тој е доста значаен и општо, за она што се нарекува квалитет на живот. Колку често ќе бидеме болни, како ќе се чувствуваме, какви последици ќе имаме по заболувањата итн..

Се наметнува прашањето, дали ние можеме со нашите постапки, односно со нашиот животен стил, да му ,,помогнеме” на имунитетот во неговото соодветно функционирање.

Што е тоа што можеме да го направиме за оваа цел?

Науката сè уште нема целосно потврдено дека ние на некаков начин можеме да влијаеме на подобрувањето на имуниот систем преку животниот стил. Велиме систем, имунитетот е комплексен систем, а не единечен ентитет. Всушност затоа сè уште е мошне сложено да се докаже директното влијание на животниот стил врз него.

Но, постојат соодветни индикации (назнаки) кои ги поттикнуваат научниците да прават студии, односно да истражуваат во таа насока. Затоа, како што практикувањето на здрав животен стил е потврден начин со кој се подобрува општото здравје, така е и добар начин да се даде ,,подлога” за добро функционирање на имуниот систем.

,,Здрави начини” на зајакнување на имунитетот

Првата одбранбена линија е да избереме здрав животен стил. Следејќи ги добрите совети за водење на здрав живот, правилна исхрана, физичка активност и менаџирање со стресот, може да си помогнеме во одржување на силен и здрав имун систем. Секој дел од телото, па така и имуниот систем, функционира подобро кога е заштитен од надворешните напади и е поттикнат од здравите животни навики, како:

– Непушењето
– Она што се подразбира под здрава, балансирана исхрана
– Редовна физичка активност
– Одржување на нормална телесна тежина
– Слабо консумирање на алкохол
– Добар, квалитетен сон
– Избегнување на инфекциите преку миење на рацете и соодветна термичка обработка на ризичните храни
– Минимизирање на стресот

Магични производи кои го ,,зајакнуваат имунитетот”

Многу производители на пазарот тврдат дека консумирањето на одреден нивен производ може да го ,,зајакне” имунитетот. Овие тврдења се без голема научна поткрепа. Зошто?
Имунитетот, како што кажавме е систем кој што е составен од огромен број на клетки од различен вид кои функционираат на различен начин и во различни ситуации (во борба со различни видови на микроорганизми кои предизвикуваат инфекции од различен тип).

Исто така, постојано се менува бројот на овие клетки, едни изумираат, други се синтетизираат. Оттука се поставува прашањето: синтетизирањето на кои клетки треба да се стимулира и до кој број? Науката го нема одговорот заради претходно наведеното. Никој не може да каже колку имуни клетки се потребни и во каква комбинација за да имунитетот функционира најдобро.

Од друга страна, се знае дека бета глуканите може позитивно да влијаат, а тие се присутни најчесто во печурките.

Имунитетот и возраста

Како што старееме, капацитетите на имуниот систем се намалуваат, што понатаму води до поголема подложност на инфекции и развор на канцер. Како што се зголемува животниот век, така се почести се заболувањата поврзани со староста.

Заклучокот од повеќе студии е дека, споредено со помладите луѓе, повозрасните имаат поголема веројатност за добивање на инфекции од различен тип, но и зголемени шанси за смртен исход од нив. Такви инфекции се на пример: инфлуенцата, разните респираторни заболувања од бактериски тип, пневмонија итн. Актуелна сега е и зголемената опасност од корона вирусот. Повозрасните се особено ризична категорија.
Ова се главните причини за смртноста на луѓето над 65 години.

Сè уште нема целосно релевантни информации зошто ова се случува, но како главна причина зошто ова е случај кај постарите луѓе е намалувањето на бројот на т.н. Т имуни клетки поради атрофирање на тимусот со текот на годините, што резултира со намалена синтеза на ваквите клетки.

Повеќе испитувања укажуваат на поврзаноста меѓу имунитетот и исхраната кај повозрасните лица. Форми на малнутриција (неправилна исхрана) се изненадувачки доста присутни кај овие лица. Обично ова се изразува како недостаток на микронутриенти, односно витамини и минерали. Постарите луѓе јадат помалку разновидна храна и општо, помалку во количини. Прашање е дали земањето на суплементи (микронутриенти преку таблети) би можело да помогне. Освен тоа, сигурно е дека во зависност од индивидуата и зачестеноста на употребата, некои суплементи можат да бидат и штетни.

Сепак, исхраната богата со свежа и полнозрнеста храна е многу подобро решение. Физичката активноста исто така е од помош.

Исхраната и имунитетот

Како и сите клетки, така и имуните имаат потреба од соодветни хранливи материи за правилно да функционираат. Научниците потврдуваат дека луѓето кои живеат во сиромаштија и се неухранети, се поранливи и поподложни на инфекциите. Иако директното влијание на исхраната врз имунитетот не е целосно потврдено, постојат докази дека недостатокот од некои микронутриенти може да му создаде проблеми на организмот. Тие микронутриенти можат да бидат цинк, бакар, железо, селен, фолна киселина, витамин А, витамин C, B6 и Е. Суплементите можат да бидат од помош, но може да предизвикаат и разни проблеми, доколку се претера. Затоа е значајно во исхраната да внесуваме свежи и полнозрнасти производи кои се богати со есенцијални микронутриенти.

Како влијаат ниските температури на имунитетот?

Уште од деца знаеме како нашите родители се постојано загрижени дали сме доволно облечени. Луѓето често го поврзуваат ладното време со зголемениот ризик од ,,разболување” или инфекција. Некои истражувања кои за испитаници имале спортисти од зимските спортови укажуваат на тоа дека некои од нив имале зголемени инфекции на горните респираторни патишта, за разлика од оние кои не им се колеги. Но, нема докази дали овој факт се должи токму на ладното време или на комбинација од други фактори.

Сепак, науката вели дека од умерената изложеност на ладно не влијае на имунитетот, па со тоа не влијае и на зголемување на ризикот од инфекции. Дали треба да се облекуваме топло? Секако, ако така се чувствуваме попријатно, но сепак не треба да се грижиме за имунитетот поради изложеност на ладно.

Влијанието на стресот врз имуниот систем

Модерната медицина се повеќе се интересира за влијанието на стресот, општо врз човековиот организам, па и врз имуниот систем. Односно за поврзаноста помеѓу умот и телото.

Повеќе непријатни здравствени состојби како стомачни болки, aлергии, па дури и срцеви заболувања се поврзуваат со ефектот на емотивниот стрес. И покрај сложеноста, научниците активно се трудат да ја утврдат релацијата помеѓу стресот и имуниот систем.

Стресот дури е тежок како поим за дефинирање – на пример она што е стресна ситуација за некого, за друг не е. Кога луѓето се изложени на стресни ситуации, тешко е да се дефинира ,,количински”, со колкав стрес тие се справуваат. Единствениот начин на кој научниците можат да го ,,измерат” стресот е бројот на срцеви отчукувања во минута, но тоа може да биде и резултат на други фактор. Сепак, научниците се позаинтересирани за влијанието на имунитетот на хроничниот стрес, односно стресот кој е предизвикан од лошите односи со семејството, партнерот, пријателите, соработниците или од предизвиците со кои постојано се соочуваме во една средина.

Да се водат вакви истражувања е особено тешко поради многу фактори, но и покрај тоа научниците се обидуваат да дојдат до резултати и имаат напредок во тие обиди. Резултатите ќе бидат видливи во наредните години.

Тоа е од научниот аспект, искуствено, генерално може да се каже дека хроничниот стрес влијае на нашето ментално здравје, што значително влијае на квалитетот на животот. Но, како што споменавме често забележани се и некои физички забележливи состојби како алергии, стомачни болки и главоболки. Затоа треба да му посветиме должно внимание и на нашето ментално здравје. Редовната физичка активност може да биде од помош.

Како влијае физичката активност на имунитетот?

Редовното вежбање е една од основите на она што значи здрав начин на живот. Докажано го подобрува кардиоваскуларното здравје, го намалува крвниот притисок, помага во регулирање на телесната тежина и не штити од различни други заболувања.
Но, дали помага во зајакнувањето на имунитетот?

Како и здравата исхрана, вежбањето може да помогне во општата здравствена состојба на организмот, а преку тоа и на имуниот систем. Може да помогне и на подиректен начин и тоа преку зголемување на циркулацијата, овозможувајќи им на имуните клетките и другите имуни супстанции полесно да се движат насекаде низ телото и со тоа полесно да си ја вршат работата. Оттука може да се заклучи дека редовната физичка активност треба да се практикува.

Што е перспективата на истражувањата околу влијанието на животниот стил врз функционирањето на имунитетот?

Еден пристап кој се користи во последно време може да им помогне на истражувачите во полесното утврдување на влијанието на животниот стил врз функционирањето на имунитетот. Тоа е испитувањето на гените, односно секвенционирањето на човековиот геном. На ова веќе се работи, а ќе се работи уште повеќе во блиската иднина.

ПЕКТИНИ – што се, каде да ги најдеме и ЗОШТО?

Пектините материи (полисахариди) се тип растителни влакна кои се пронајдени во различни овошки и зеленчуци и го сочинуваат најголемиот дел од растителните влакна на цитрусните овошја. Хемиски гледано, овие полисахаридни молекули се изградени од галактуронска киселина.

Што е пектин?


Како што кажавме, пектините се тип на фибер, поточно водорастворливи растителни влакна. Многу често пектинот се користи како изолат во приготвувањето на џемовите и мармаладите, поради неговата способност да згуснува и да прави еден вид гелна конзистенција во комбинација со водата. За таа цел, потребно му е и одредено количество шеќер и киселина.

На пазарот се среќава во прашкаста форма со бела до жолтеникава боја, а најчесто се добива од кората на цитрусното овошје (каде и е најпристуен). Процентуалната застапеноста на пектинот во кората на овие овошја е околу 30%.


Пектините се корисни од повеќе аспекти


Како и сите растителни влакна, пектините не можат да бидат соодветно дигестирани и следствено на тоа, не можат да бидат целосно апсорбирани. Така, тие практично немаат нутритивна вредност, но сепак нѝ се корисни од многу аспекти.

Истражувањата покажуваат дека вискозните растителни влакна, како пектините, можат директно да делуваат на намалувањето на холестеролот во крвта, преку негово врзување уште кога е во дигестијата и на тој начин понатаму исфрлање преку столицата.

Пектините помешани со вода (при одредена киселост) формираат гелна структура, што овозможува чувство на полн стомак, продолжено чувство на ситост и намален гликемиски индекс на останатата храна (пектинот ги врзува шеќерите, а ја успорува и дигестијата до одредена мера). Така, пектинските материи се сметаат за корисни и при слабеењето.

Едно истражување од Полска, утврдува дека храната богата со пектини не само што е добра за намалување на холестеролот и килограмите, туку е корисна храна и при гастритис, а делува заштитувачки и на дигестивниот систем при инфекции во периоди на стрес.

Јадењето 30g растителни влакна дневно, се покажало од голема помош за губењето на вишокот телесна тежина, но и за подобрена инсулинска сензитивност и намален крвен притисок. Сепак, потребите од фибер варираат во однос на возраста и најдобро е тие да се задоволуваат од полнозрнастата храна.

Дополнително, растителните влакна се храна за корисната цревна микрофлора, од чиј баланс зависи и целокупното здравје.

Растителните влакна помагаат и при еден од најчестите проблеми со дигестивното здравје- констипацијата или запекот. Едно истражување покажува дека со зголемувањето на внесот на фибер во организмот, опаѓаат шансите за развивање на колоректален канцер. Цревната перистатика е исто така подобрена.

Храна богата со пектин

Пектинските материи се пронајдени во речиси сите овошја и зеленчуци во одреден процент, бидејќи пектинот е структурна компонента на клеточните ѕидови на растителната клетка. Најбогатиот извор на пектин, како што веќе споменавме се лушпите од цитрусните овошки, како портокалите, лимоните, цитроните итн.

Количеството на пектин во свежата храна највеќе зависи од степенот на нејзината зрелост. Овошјата кои штотуку созреале, имаат најголема концентрација од овој тип на  растителни влакна, а како што плодот понатаму зрее, така пектинската концентрација постепено опаѓа.

Друга богата храна со пектински материи: јаболки, праски, банани, кајсии, јагоди и друго бобесто овошје, боранија, моркови, грашок, домати, компири итн. Морковите и портокалите содржат највисоки концентрации пектински материи.

Пектинот е многу чест адитив во некои типови на процесирана храна, но најдобро е да се внесува преку природната исхрана. Процесираната пектинска храна содржи и огромни количества додадени шеќери (мармалад, џем). На прехранбените производи, пектинот можете да го сретнете наведен како Е440. Како додаден се користи во различни десерти, слатки, како стабилизатор во овошни сокови и млечни пијалаци, но и како ,,носач” во некои медикаменти (лекови).

Разлики помеѓу пектинот и желатинот


Пектинот е природен, растителен адитив (згуснувач), додека желатинот ја има истата функција, но е од животинско потекло. Желатинот е составен генерално од колаген (протеински изолат) од животинските коски и рскавици. Пектинот може да се користи како замена за желатинот, доколку избегнувате животински продукти, но желатинот има поширока примена во прехранбената индустрија поради неговите подобри својства. Затоа, желатинот е чест дел од составот на повеќе процесирани производи – кисело млеко, сладоледи, разни колачиња, вискозни чорби, желе бомбони, гумени бомбони итн.

Во јавноста постојат шпекулации дека користењето на желатинот како еден вид суплемент, може да придонесе за слабеење, поздрави коски и зголбови, за побрзо заздравување на спортските повреди итн. Сепак, до денес ваквите тврдења немаат соодветна научна поткрепа.

Нешто слично важи и за суплементирањето со пектин. Сепак, внесувањето пектин од храната богата со него, како и општо, зголемувањето на растителните влакна во нашата исхрана, може да има цела палета на позитивни влијание врз нашето здравје.

Како краток заклучок можеме да изведеме – пектинот е причина плус на трпезите почесто да имате свежа храна.

Вечно актуелниот – витамин Ц! А има и зошто!

Иако помеѓу луѓето не постои согласност околу тоа кој е најздравиот начин на исхрана, сите ќе се сложиме дека треба да се јаде повеќе свежа хранаовошје и зеленчук.
Постојат низа причини зошто е ова случај, но една студија од Данска, нѝ дава уште една дополнителна причина плус.

Што поголем внес на витамин Ц, тоа помал ризик од срцеви заболувања и општа смртност (од било кои причинители)!


Во студијата објавена во 2015 година, истражувачите заклучуваат дека јадењето свежа храна (овошје и зеленчук), нé заштитува од кардиоваскуларните заболувања и предвремената смртност. Тие сметаат дека ова во огромен дел се должи на многуте корисни дејства на витаминот Ц, со кои се богати овошјето и зеленчукот.

Студијата анализира податоци од над 100 илјади Данци, осврнувајќи се на нивните навики за исхрана. Резултатите потврдиле дека луѓето кои јадат повеќе овошје и зеленчук, имаат за 15% помал ризик од срцеви болести, во споредба со оние кои речиси никогаш не јадат свежа храна. Ризикот од смртност од било каква причина пак, бил помал за 20%.

Истражувачите ги анализирале и нивоата на витамин Ц во крвната плазма кај околу 3,5 илјади од испитаниците. Утврдиле дека колку е повисоко нивото на овој витамин во крвта, толку е помал ризикот од срцеви заболувања и предвремена смртност.


Овошките и зеленчукот се здрава храна не само заради витаминот Ц!

Крајниот заклучок бил дека ова позитивно дејство од јадењето свежа храна, само во одреден дел се должи на витаминот Ц. Значи, витаминот Ц не е единствената причина заради која свежата храна е добра за здравјето. Имено, ваквата храна содржи и низа на други микронутриенти (различни витамини и минерали), а е и одличен извор на антиоксиданти и различни видови на фитохемикалии.

Зошто витаминот Ц е толку корисен за организмот?


Корисните ефекти на овој витамин за здравјето се навистина многубројни и разновидни. Можеби неговото најпознато дејство е како имуностимулатор, односно компонента која нѝ помага многу полесно да ги пребродиме настинките и гриповите. Можеби нешто помалку познато е дека витаминот Ц е многу моќно антиоксидативно средство.

Антиоксидантите се одбранбениот механизам на телото од слободните радикали – штетни компоненти кои постојано се продуцираат како метаболитички отпад во телото и оксидативно ги оштетуваат неговите различни клетки и ткива. Организмот има механизми самиот да продуцира одреден процент на потребни антиоксиданти, но сепак генерално зависи од внесените.

Постојаните оксидативни оштетувања, водат до процеси на хронична инфламација или воспаление, кое пак на подолг рок е една од главните причини за развој на хроничните заболувања – дијабет, кардиоваскуларни заболувања, малигни заболувања итн.

Ваквото антиоксидативно својство на витаминот Ц му овозможува да ја намали општата инфламација во различни делови од организмот, па така тој придонесува за подобро здравје на мозокот, кожата, очите, а го намалува и оксидативното оштетување на ,,лошиот” LDL холестерол, што превенира од артеросклероза.

Дополнително, витаминот Ц учествува во метаболизмот на синтеза на невротрансмитерите, колагенот (најзастапениот протеин во организмот на човекот) итн.

Најдобри извори на витамин Ц во храната:


Пиперки3 пати повеќе отколку во портокалот, на пример.
• Цитрусни овошки – лимон, портокал, цитрон итн.
Домати
• Бобести овошки – јагоди, малини, капини, рибизли, боровинки, бобинки итн.
Брокула
Спанаќ
Компир
Зелка
Останат лиснат зеленчук
• Карфиол
Магданос
• Киви

Одредени количини од овој витамин има и во поголемиот дел од свежата храна. На тој начин и умереното, но редовно јадење свежа храна, никогаш нема да нé остави во дефицит од овој витамин. Дополнително, ваквата храна ќе нѝ обезбеди и низа други есенцијални микронутриенти.

Витаминот Ц е водорастворлив, па затоа треба секојдневно да се внесува. Дневните препорачани количества од овој витамин се од 65 до 90mg д, а за сосема безбедни се сметаат и количествата до 2000mg.

ФИБРОГЕЛ чиа пудинг – РЕЦЕПТ

Модерниот начин на живот стимулира исхрана богата со калории, а сиромашна со нутриенти. Значи, препроцесирана храна со празни калории, пред нутритивно сконцентрираната храна.

Заради овие причини, кај огромниот дел од населението се јавуваат дефицити (недостатоци) од најразлични хранливи материи, а главно тоа е од растителни влакна, витамини, минерали, здрави маснотии, есенцијални аминокиселини, антиоксиданти и омега 3 масни киселини.

Затоа, денес ќе ви предложиме еден рецепт кој перфектно се вклопува во здравиот начин на исхрана, а ги содржи речиси сите претходно наведени елементи кои често нѝ недостастуваат – Фиброгел чиа пудинг.

Тој е лесен, здрав и вкусен доручек, сосема едноставен за подготовка, а погоден е и за било кој дел од денот, како ужина или десерт.

Чиа пудингот има уникатна конзистенција, односно специфична кремаста структура и претставува богат извор на протеини, растителни влакна и омега 3 масни киселини.  Додавањето на Фиброгелот само ја надополнува нутритивната вредност, но и конзистенцијата на пудингот.

Тој нема некој специфичен вкус, но затоа е погоден за збогатување со други здрави намирници по ваш вкус. Ако сакате пудингот да има сладок вкус, додадете слатки зачини како цимет, кардамом, ванила екстракт или некои здрав засладувач по вкус (мед, стевиа, јаворов сируп итн).

Засладувачите можете да ги додадете како прелив, но како предлив можете да користите и различни семиња и јаткасти плодови, како цели или мелени, но и разни овошки, топено темно чоколадо итн.

Многу повеќе за бенефитите од супер храната чиа, фиброгел растителните влакна и растителните млека, прочитајте на следните линкови:

ЧИА – семето што го освои светот

ФИБРОГЕЛ – природни растителни влакна

Глобалниот тренд наречен РАСТИТЕЛНИ млека – кои им се предностите, а кои недостатоците?


За овој рецепт, потребни ќе ви бидат:

  • 4 полни кафени лажички ФИБРОГЕЛ
  • 10 супени лажици чиа семе
  • 2 чаши растително млеко по избор (на пр. бадемово, кокосово, соино…)

Додатоци:

  • 1 голема банана, исечена на кругчиња (може да користите и некое друго овошје)
  • 2 супени лажици мед или јаворов сируп (по желба) *

Начин на подготовка:

  • Истурете го млекото во сад и додадете ги чиа семето и фиброгелот.
  • Убаво и темелно промешајте сè додека смесата соодветно не се згусне.
  • Истурете ја смесата во 2 длабоки садчиња, шољи или тегли, покријте ги и ставете ги во фрижидер. По 10 минути повторно темелно промешајте за семето и растителните влакна добро да се распоредат низ садот и да се избегне нивно згрутчување и таложење. Потоа, покријте ги чашите и вратете во фрижидер најмалу 1-2 часа, а можете да ги оставите и преку ноќта.
  • За сервирање, одозгора додадете исечена банана или некое друго овошје по вкус, изрендајте темно чоколадо, а можете да користите и мед или јаворов сируп како засладувачи (ако растителното млеко е веќе засладено, немојте да додавате други засладувачи).

 

  • Овој рецепт прави 2 порции. Дуплирајте ги дозите доколку готвите за повеќе лица.


Нутритивна вредност:


(на 1 порција, БЕЗ додатоци и сметано со бадемово млеко)

Калории:
120 Јаглехидрати: 10g од кои растителни влакна: 13g и шеќери: 2g;  Протеини: 4g; Масти: 7.5g од кои заситени масти: 0.7g и Омега-3: 3g; Витамин К: 120µg; Бакар: 0,2mg; Железо: 3,5mg; Maгнезиум: 0.6mg; Калциум: 520mg; Калиум: 230mg;

Подготвениот пудинг може да стои во фрижидер од 5 до 7 дена. Така, можете првиот дел  веднаш да го јадете, а другиот да го оставите за наредните денови и/или да го користите како основа за различни други брзи рецепти, односно ужини.



За они на кои им се брза – чиа барови

Ако сте нестрпливи и не можете да чекате 2 часа, тогаш можете по 10-тина минути да ја искористите смесата од растително млеко, чиа и фиброгел во комбинација со путер од кикирики, кокосови трошки, суво овошје, парченца темна чоколада и одреден вид мусли (слични комбинации можете да правите и по ваш вкус).

Во поголем сад ја правите смесата, потоа ги обликувате баровите по ваша желба и ги оставате во фрижидер околу 15-тина минути.

Пробајте го и рецептот за нашиот ФИБРОГЕЛ ЛЕБ!

За храната – белото е црно, а разнобојното е живот!

Хроничното воспаление е состојба која е причина за низа заболувања и состојба при која имуниот систем постојано е раздразнет.

Во зависност од начинот на исхрана кој го имаме можеме значително да придонесеме за забрзување на хроничното воспаление или за негово намалување и спречување. Логично би било да се каже дека за да се свртиме кон втората спомената опција, треба да го следиме начинот на исхрана кој станува познат како ,,антивоспалителна диета”.

Но, тука се јавува еден проблем: не постои ,,една” точно утврдена антивоспалителна диета, иако многумина сакаат да го употребуваат овој термин мислејќи на единствена диета.

 

Начин на исхрана, не диети

Но, не грижете се, сепак никогаш не треба да се потпираме на точно определени диети, пред сé, заради тоа што имаат ,,рок на употреба”. Значи, треба да имаме антивоспалителен начин на исхрана кој ќе биде со неограничен рок, а не диета.

Според експертите за нутриционизам од Универзитетот Харвард, антивоспалителната исхрана се базира не само на она што треба да се јаде, но подеднакво и на она што не треба да се јаде.

Тие велат дека не треба да се оптеретуваме и да ја бараме идеалната антивоспалителна диета, само треба да обрнеме внимание на она што треба да го избегнуваме и она што треба да се погрижиме да ни биде често на трпезата. Во продолжение, нешто повеќе околку ова.


Која храна треба да се обидуваме целосно да ја избенуваме?

Целосно избегнувајте ја преобработенатаа храна, што вклучува скоро сé што е спакувано во некакви пакувања – брза храна, дехидрирана храна, шеќерни житарки, чипсови, различни типови на грицки и колачиња, повеќето кондиторски производи, процесирани месни продукти, млечни продукти, бисквити, сосови итн.

Овие продукти имаат огромна калориска вредност, а од друга страна речиси никаква хранлива вредност.

Да биде работата уште полоша, тие се полни и со додадена сол (што го покачува крвниот притисок), шеќери (што можат да направат нагли скокови на глукозата во крвта), заситени маснотии (што може да го зголемат нивото на ,,лошиот” LDL холестерол), но и други штетни компоненти (адитиви и различни токсични компоненти добиени при процесирањето).

Според истражувањата, сите овие производи се поврзуваат со развој на хроничните воспалителни процеси во организмот.

 

Преобработената храна не ја сакаат ниту бактериите во нашите црева

Една студија, објавена во 2019 во угледното научно списание Nature Medicine, укажува дека шеќерите и додадената сол во препроцесираната хран, можат значително да влијаат на менувањето на бактериската микрофлора во дигестивниот тракт, оштетувајќи го желудочното ткиво и делувајќи на клетките, односно на експресијата на нивните гени кои се поврзани со инфламаторните процеси.

И повеќе други студии укажуваат на низа опасности од ултра-процесираната храна, како намален животен век, малигни и кардиоваскуларни заболувања, дијабетес итн.

 

Кога белото е црно

Храната која промовира хронично воспаление ги вклучува исто така и белиот леб, житарките, белите тестенини, белиот ориз итн. Според експертите, продуктите од т.н. бели брашна или рафинираните брашна, директно придонесуваат за зголемена воспалителна состојба на организмот.

Други поттикнувачи на хроничните воспалителни процеси се:

• газираните сокови
• густите и бистрите овошни сокови,
• путерот, сирењето, сладоледот и повеќето калорични млечни производи
• производите на база на кокосово масло
• разните колачиња
• мајонезот
• концентрираните доматни сосови
• сите процесирани месни производи

А што треба да имаме почесто на нашите трпези?

За борбата против хроничната инфлмација јадете свежа храна (најмоќна антиоксидативна активност; овошје и зеленчук), полнозрнеста,  непроцесирана храна, без додадени шеќери.
Потоа, мешункаста храна, риба, јатки, семиња, маслиново масло и што е можно пониско-калорични млечни производи.

Дополнитено на ова, значајно е да се споменат и здравите зачини и билки кои се полни со моќни антиоксидативни компоненти и директно делуваат на намалувањето и превенцијата од хронична инфламација.

Други компоненти на храната кои исто така можат да помогнат во борбата со хроничната инфламација:

• растителни влакна (зеленчук, овошје, мешункаста храна, полнозрнаста храна…)

• омега 3 масни киселини (риба, некои растителни масла, ореви, ленено семе и зелен зеленчук)

• полифенолни соединенија (бобесто овошје, темна чоколада, чаеви, јаболки, цитрусно овошје, кромид, соја, кафе итн)

• незаситени масни киселини (бадеми, ореви, ленено семе, семки од тиква, сусамово семе и некои растителни масла, како маслиновото, маслото од кикирики и канолата).

 

Листата на поврзани болести е долга

Постојат повеќе докази дека ваквата исхрана може да ја минимизира хроничнатото воспаление во телото и на тој начин да го намали ризикот од бројни хронични заболувања, помеѓу кои највеќе од:

◦ артритис
◦ гастроинтестинални заболувања
◦ срцеви заболувања
◦ автоимуни заболувања

Но, постојат и податоци дека намаленото хронично воспаление го намалува и ризикот од малигни, невродегенеративни, очни и многу други болести.


Неколку кратки совети за трајни промените

Обидете се промените во начинот на исхрана да не ги правите одеданаш, со цел да направите простор за здравиот начин на исхрана да ви премине во навика.

Експертите во областа се едногласни: постепеното внесување на некои здрави промени во животниот стил е многу подобро од било каква диета. Тоа е случај заради тоа што клучни се навиките, а не цврстата дисциплина во даден временски рок. На пример, за почеток можете да ги исфрлите повеќето пакувани препроцесирани продукти, а на нивно место постепено да внесувате што повеќе свежа, полнозрнаста и мешункаста храна.

Применувајте го ова во секој оброк. На пример, за доручек може да имате овошно смути или овес со бобесто овошје; за ручек некаква зелена салата во комбинација со друг зеленчук во повеќе бои и некаква мешунка; за вечера можете да внесете некаква протеинска храна со малку калории, повторно со разнобојна зеленчукова салата и овошна салата за десерт..

Бојата е здравје. Природната боја!

Што поразнобојна свежа храна, тоа повеќе антиоксиданти, клучни за борбата со хроничната инфламација или воспаление.

Ако ви е полесно да следните одредена поконкретна диета, тогаш како добар пример можете да ја земете Медитеранската диета, односно начин на исхрана или DASH диетата, односно диетата за снижување на високиот крвен притисок. (овие диети имаат доста ограничувања и идеи за тоа што треба да јадете)

Рижото – интегрален ориз со печурки

Навистина вкусен оброк за целото семејство! Ако сте љубители на лесни, брзи и едноставни рецепти, морате да го пробате рецептот за интегрално рижото со печурки и свежо оригано.

Ова рижото содржи состојки кои се особено корисни за нашето здравје, а е погодна храна и за оние со целијакија бидејќи е безглутенска.

Интегралниот ориз освен што има помал гликемиски индекс, повеќе хранливи материи и растителни влакна, тој има и подобри вкусови карактеристики од белиот ориз. Дополнително, вкусот, но и текстурата на денешниот рецепт го збогатуваат шампињоните и ориганото, кои прават фантастична комбинација со интегралниот ориз.

Интегрално рижото со печурки, свежо оригано и зеленчук

За овој кремаст и неодоливо вкусен рецепт ќе ви бидат потребни:

• 3 кафени лажички маслиново масло
• 1 мала главичка кромид
• 2 мали главички лук, убаво иситнет
• 1 чашка зеленчукова мешавина
• 1,5 чаши интегрален ориз
• околу 300g свежи, исечкани шампињони (може и буковка или вргањ)
• 1 кафена лажичка сол
• бибер
• доколку имате свежо оригано убаво иситнете го и додадете по вкус (но, можете да употребите и сушено оригано)
• соја сос

Начин на подготовка:

1. Најпрво убаво измијте го интегралниот ориз. Потоа ставете 6 чаши вода и 1 лажичка сол во сад и чекајте до вриење, па додадете го оризот и одвреме-навреме промешувајте. Добро е интегралниот ориз да се готви во вишок вода, за да се скрати времето на готвење. За варењето ќе бидат потребни околу 30тина минути.

2. Додека се готви оризот, во еден сад на загреана рингла ставете 1 лажичка маслиново масло и додадете го кромидот и малку сол. Кога ќе се зарумени содржината, додадете ја мешавината од зеленчукот и сецканиот лук и мешајте уште неколку минути.

3. Следно е подготвувањето на печурките. Во еден убаво загреан сад со малку маслиново масло, додадете ги претходно исечканите шампињони и мешајте додека убаво не се испечат печурките. Ова би требало да трае нешто повеќе од 10 минути.

4. Во садот со варениот ориз, додадете ги зеленчукот, свежо сечканото оригано и печурките и убаво промешајте. Послужете го овој оброк со соја сос.

X
Добијте бесплатен пристап до нашиот неделен информатор