Тим научници од Универзитетот во Амстердам, на конференција одржана неделава изнесе доста охрабрувачки и интересни податоци во однос на лекувањето на хив вирусот.
Користејќи ја новата Crispr технологија, тие успешно го елиминирале хив вирусот од инфицирани клетки. Станува збор за технологија за едитирање на гените којашто неодамна доби и Нобелова награда. Делувањето на Crispr може да се спореди со пресекување на ДНК со ,,ножички”.
Интересно е дека Crispr е откриен откако научниците утврдуваат дека бактериите имаат своевиден имунитет против вирусите што ги напаѓаат. Всушност, бактериите што ќе ги преживеат инфекциите, создаваат ,,меморија’’, па кога следен пат ќе бидат нападнати од истиот вирус, лесно се справуваат со него. Справувањето оди преку специјализирани ензими којшто делуваат на генетскиот материјал на вирусот со тоа што го пресекуваат на специфични места, оневозможувајќи го да се реплицира, односно да се размножува и да направи штета.
Ножички на молекуларно ниво
Користејќи Crispr научниците успеале на молекуларно ниво да ја пресечат ДНК-та на хив вирусот, со што тој може да биде целосно отстранет или инактивиран. Надежта е дека во иднина медицината со помош на Crispr ќе биде во можност вирусот да го отстрани од сите клетки во телото во коишто може да се најде. Теоретски, па веќе гледаме и практично на ниво на клетка, ова е возможно.
Истражувачите потенцираат дека понатаму треба да се работи на безбедноста и ефективноста на новата технологија којашто е силно ветувачка и во однос на други заболувања, особено на оние со било каков тип на генетска позадина. Инаку досегашните, исто така понови ефективни третмани за хив можат на некој начин да го сопрат вирусот, но не и да го елиминираат.
Силен предизвик
И други истражувачи се обидуваат да ја користат Crispr технологијата против хив вирусот. На пример, од истражувањата на американската Excision BioTherapeutics се заклучува дека користењето на Crispr на хив волонтери не покажало никакви сериозни несакани ефекти. Сепак, постои консензус во академската средина дека отстранувањето на вирусот од сите клетки во коишто е присутен ќе биде навистина голем предизвик. Дополнително, долгорочните несакани ефекти се исто така предмет на загриженост. Според ова, веројатно ќе треба да поминат години пред Crispr технологијата да се користи рутински за оваа примена.
Хив вирусот ги инфицира и напаѓа имуните клетки на системот, користејќи ја нивната молекуларна машинерија за да направи свои копии. Дури и со денешните ефективни третмани, вирусот е во ремисија или латентна состојба, но пациентите се’ уште имаат ДНК на вирусот во себе иако вирусот не се размножува и не продуцира нови единки.
Најголемиот број од пациентите со хив имаат потреба од доживотна употреба на антивирална терапија. Ако запрат со земањето на оваа терапија, вирусот повторно може да се ,,активира” и да создаде проблеми.
Досега се познати неколку случаи на ,,целосно излекувани” пациенти со користење на специјализирана агресивна терапија за канцер, но ваквиот пристап според научниците никогаш нема да се користи како широко употребувана терапија за хив.
